حافظ غزلیاتنه هر که
چهره برافروخت دلبری داندنه هر که آینه سازد سکندری داندنه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشستکلاه داری و آیین سروری داندتو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکنکه دوست خود روش بنده پروری داندغلام همت آن رند عافیت سوزمکه در گداصفتی کیمیاگری داندوفا و عهد نکو باشد ار بیاموزیوگرنه هر که تو بینی ستمگری داندبباختم دل دیوانه و ندانستمکه آدمی بچهای شیوه پری داندهزار نکته باریکتر ز مو این جاستنه هر که سر بتراشد قلندری داندمدار نقطه بینش ز خال توست مراکه قدر گوهر یک دانه جوهری داندبه قد و چهره هر آن کس که شاه خوبان شدجهان بگیرد اگر دادگستری داندز شعر دلکش حافظ کسی بود آگاهکه لطف طبع و سخن گفتن دری داند
+ نوشته شده در شنبه بیست و سوم بهمن ۱۴۰۰ساعت ۶:۱۹ ب.ظ  توسط حاج احمد کمیجانی | حاج احمد کمیجانی...
ما را در سایت حاج احمد کمیجانی دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : ahmadkomijaneo بازدید : 217 تاريخ : دوشنبه 25 بهمن 1400 ساعت: 3:12